Waarom ik in 2021 gestart ben als privaat onderzoeker

Sommige keuzes maak je niet, ze worden je aangereikt door wat je meemaakt.

In 2018 kreeg ik een ongeval waardoor mijn vroegere job wegviel. Wat bleef, was mijn interesse in waarheid, rechtvaardigheid en menselijk gedrag. Een studie rechten of een functie bij de politie waren geen optie. Toch voelde ik dat ik iets moest doen met mijn ervaring en mijn verbondenheid met strafzaken.

Ik was toen al nauw betrokken bij een assisendossier. Dat dossier toonde mij hoe kwetsbaar waarheid is, hoe dun de lijn is tussen recht en onrecht. Het was de aanleiding om in 2021 mijn eigen pad te kiezen als privaat onderzoeker.

Ik wilde een ander soort praktijk uitbouwen: één die eerlijk werkt, binnen de wet, en met respect voor alle partijen. Geen spektakel, geen “cowboypraktijken”. Ik wilde gespecialiseerd zijn in strafrecht met focus op assisenzaken en cold cases. Mijn doel is duidelijk: rechtsgeldig bewijs verzamelen voor wie het nodig heeft slachtoffers, verdachten, advocaten of nabestaanden.

Elk onderzoek dat ik uitvoer, draait om vertrouwen. Cliënten moeten weten dat ik eerlijk ben, maar dat ik ook hetzelfde van hen verwacht. Wie onwaarheden vertelt, staat zichzelf in de weg. Want alleen met openheid en correcte informatie kan ik iemand echt helpen.

Mijn werk gaat niet over roddels of vermoedens. Het gaat over feiten die standhouden in een eerlijk proces. Over dossiers die vastgelopen lijken, en waar nog ruimte is voor waarheid. Over mensen die gehoord willen worden, en over situaties waarin rechtvaardigheid niet vanzelf spreekt.

Vandaag, jaren later, weet ik dat mijn beslissing in 2021 de juiste was. Ik heb geleerd dat je rechtvaardigheid niet kunt kopen, maar wel kunt verdedigen met feiten, empathie en integriteit.

Dat is de kern van mijn werk, en de reden waarom ik dit beroep met volle overtuiging blijf uitoefenen.